Hayat Kurtaran Sürücü Yardım Sistemleri ve Özellikleri VI olarak derlediğimiz yazı serimizin altıncısını sunuyoruz. Ancak öncelikle sürücü yardım sistemleri hakkında genel bilgi edinmek için linkini bıraktığımız yazımızı inceleyebilirsiniz.
Hayat Kurtaran Sürücü Yardım Sistemleri ve Özellikleri VI
Elektronik Stop Lambası (Electronic Stop Light)
Arabadan arabaya iletişimin yardımıyla, gelecekte sürüşü daha güvenli hale getirmek istiyor. Bunun için birkaç araçtan gelen bilgileri kullanmak mümkün olacak. Bunun nasıl çalışabileceğinin bir örneği elektronik stop lambasıdır. Önde giden araçların, henüz görüş alanına girmemiş araçların yaptığı fren manevrası hakkında bilgi verir. En kötü durumda, acil bir fren durumu olabilir. Bu, takip eden sürücünün bir şekilde kendisini ne tür bir potansiyel tehlikenin beklediğini ‘ileriyi görebileceği’ anlamına gelir. Örneğin dar virajlı köy yollarında ve sonra kendini buna göre hazırlar. Diğer bir örnek, önden giden ve görüş alanında olmayan araçlarla ilgili benzer bilgileri aktarabilen İnşaat Bölgesi Asistanıdır.
ESP (Elektronik Stabilite Programı-Electronic Stability Program)
ABS (1979) ile birlikte ESP, sürücü destek sistemlerinin ‘klasiği’ olarak kabul edilir. Fren müdahalesi ve ayrıca motor yönetimine müdahale yoluyla işlemler yapılır. Hem yön stabilitesini hem de aracın sınırdaki durumlarda örneğin önden veya arkadan savrulma sırasında stabilitesini iyileştirir. ESP, ABS ve TCS’nin (Çekiş Kontrol Sistemi) bir uzantısı olarak görülüyor.
ESP terimi, Daimler tarafından kullanılmak üzere korunmaktadır. Bosch sisteminin ilk seri kullanımı 1995 yılında bir Mercedes-Benz S Class’ta görüldü. Bu nedenle diğer üreticiler DSC (Dynamic Stability Control, Jaguar ve Mazda) ve VSA (Vehicle Stability Assist, Honda) sistemlerini bulunduruyor. Ayrıca VSC (Araç Stabilite Kontrolü, Toyota) veya PSM (Porsche Stabilite Yönetimi) mevcut.
ESP, örneğin, elektronik diferansiyel kilidi, motor sürükleme torku kontrolü ve artırılmış fren gücü içeren hidrolik fren asistanı bulunduruyor. Ayrıca römork stabilizasyonu ve ayrıca fren diski sileceği gibi diğer sistemlere bağlanabilen bir temel oluşturur.
Yorgunluk Algılama (Fatigue Detection)
Kalıcı direksiyon simidi hareketleri ve özensiz bir şekilde gerçekleştirilen düzeltmeler vardır. Ayrıca düz bir yolda bile aşırı yorgunluğun açık işaretleridir. Direksiyon açısı sensörü sinyalleri toplar ve bunları (sistemin genişleme seviyesine bağlı olarak) rotanın topografyasındaki GPS verileriyle karşılaştırır. Yolculuğun süresi, günün saati ve kat edilen kilometre miktarı da bir rol oynar. ‘Yorgun’ sürücüler görsel bir sembol veya sesli bir sinyal şeklinde bir uyarı alır. Onları ‘bir kahve molası’ için durmaya teşvik eder.
