Sıkılaşan çevre ve emisyon yasaları ile dünya üzerinde fosil yakıtların kullanımına sınırlama getirilmeye çalışılıyor. Özellikle Volkswagen Dizel Skandalı sonrası, artan emisyon farkındalığı, otomobil üreticilerini elektrikli ve hibrit modeller üretmeye teşvik etti. Ancak unutulmaması gereken bir durum, fosil yakıtların sadece enerji elde etmek amaçlı kullanılmadıklarıdır. Petro kimya ürünleri de petrol ve türevlerinden elde edilmektedir. Otomobil lastikleri bunun güzel bir örneğidir. Termoset yapıya sahip olan otomobil lastikleri, üretildikten sonra eritilip tekrar şekillendirilemezler. Termoset plastikler soğuduğunda erimeyen ancak yanan yapıya sahiptirler. Otomobil lastiklerinin eritilip tekrar lastik elde edilmesi mümkün değildir. Ancak belirli ayrıştırma teknikleri kullanılarak farklı endüstriyel alanlarda tekrar değerlendirilebilir. Gelin bu geri dönüşüm sisteminin ayrıştırma tekniklerini ve aşamalarını beraber inceleyelim.
Bir Lastik Ne Zaman Kullanılmaz Hale Gelir?
Lastiğin diş derinliği 1.6 mm altına düştüğü zaman, geri dönüşüm vakti gelmiş demektir. Ömrünü tamamlayan otomobil lastiği sık sık patinaja düşer, virajlarda savurur, yağışlı ve normal havalarda fren mesafesinin artmasına sebep olur. Sürüş güvenliğini tehlikeye atmamak adına diş derinliği 1.6 mm altında olan lastikler geri dönüşüm için ayrılmalıdır.
Geri Dönüşüm Aşamaları Neler?
Bir lastik sadece kauçuktan meydana gelmez. Kompozit bir yapıya sahip olan otomobil lastiği, içinde çelik radyal teller bulundurur. Kullanılmaz hale gelen otomobil lastiklerinin içlerindeki petrokimya ürününden ve metal yapılardan ayıklanması gereklidir. Bu ise kullanılmaz hale gelen lastiklerin parçalayıcı makinelerde un ufak edilmesi ve mıknatıslı yapılar ile metal kısımların ayıklanması ile mümkündür. Parçalanan malzeme granül şeklinde depolanır ve diğer endüstriyel alanlarda ham madde olarak kullanılır.
Hangi Alanlarda Kullanılır?
Tekstil sektöründen asfalt üretimine kadar farklı alanlarda kullanılabilen granüller, farklı sanayilere ham madde olanağı sağlar. Üstelik hazır halde geldiği için üretim enerjisinden tasarruf edilmiş olur. Bot ve ayakkabı tabanları, yalıtım sistemleri, kırtasiye ürünleri ve belirli işlemlerden sonra termik santrallerde yakıt olarak bile kullanılabileceği belirtilen bu geri dönüşüm ürünleri, kendi başlarına üretilseydi ortaya çıkacak emisyondan çok daha azının doğaya yayılmasını sağlar.